Dende a fiestra do meu traballo vexo a un rapaz tende-la roupa case todolos dias.
Os primeiros dias metiame medo unha especie de bolsa que penduraba pola parte de atrás do seu balcon. Como estou chosca e non vexo ben, semellaba unha persoa.
Seica a roupa nese balcon seca ben, porque hoxe xa puxo mais e quitou a outra.
Ás veces traballar soa ten este tipo de cousas. Saeme a vena mistico-verduleira. Debe de ser de psiquiatrico verme fitar ó rapaz mentres dou chimpos na silla escoitando música.

En Maio vou a Madrid. Teño moita gana, ainda que non dou aforrado nadiña. Queria mercar milleiros de libros de Enid Blyton (ando na procura dos da serie Aventura) e milleiros de peliculas, e milleiros de donuts no Dunkin'Donuts. Xa de engordar mellor engordar todo dunha vez, jaja. Hai un tempo cando estaba de moda a liposuccion pensaba que de ter que facerma, deixariame esmirriadiña, para asi poderme dar atracons de cando en vez ata poñerme normal.