A rebel I came, I'm still the same
On the cold winds of night you will find me
Oh oh oh oh oh I wish I was back home in Derry
Oh oh oh oh oh I wish I was back home in Derry


Hoxe tiven morriña do meu Liffey e andiven á procura de webcams. Estiven un bo anaco pasmando coa de O'Connell street.
O meu xefe preguntoume onte que qué tal por Irlanda.
Ando sorprendida porque en certa medida vin decepcionada co tema da música en vivo (remata demasiado cedo)

Ben sei que non hai nada
novo embaixo do ceo,
que antes outros pensaron
as cousas que hora eu penso.

E ben, ¿para qué escribo?
E ben, porque así semos,
relox que repetimos
eternamente o mesmo.

Diredes de estes versos, i é verdade,
que tén estrana insólita armonía,
que neles as ideas brilan pálidas
cal errantes muxicas
que estalan por istantes
que desaparecen xiña,
que se asomellan á parruma incerta
que voltexa no fondo das curtiñas,
i ao susurro monótono dos pinos
da beiramar bravía.

Diréivos tan só que os meus cantares
así sán en confuso da alma miña,
como sai das profundas carballeiras,
ó comenzar do día,
romor que que non se sabe
si é rebuldar das brisas,
si son beixos das frores,
si agrestes, misteriosas armonías
que neste mundo triste
o camiño do ceo buscan perdidas.