Cada noite eu chorando pensaba...
Qu'esta noite tan grande non fora
Que durase... e durase antre tanto
Que'a noite d'as penas
M'envolve loitosa.
Mais á luz insolente d'o dia,
Costante e traidora,
Cad'amañecida,
Penetraba radiante de groria
Hastr'ô leito dond'eu me tendera
Co-as miñas congoas.
Desde estonces busquei as tiniebras
Mais negras e fondas,
E busqueinas en vano, que sempre
Tras d'a noite topaba c'a aurora...
So en min mesma buscando n'oscuro
Y entrando n'a sombra,
Vin á noite que nunca s'acaba
N'a miña alma soya.
0 valentes:
Publicar un comentario
<< Home