Aínda que cumplo o xoves, celebro hoxe o cumpreanos cos meus amigos. Todo iria ben de non ser polo meu mozo, que escolle os dias para amolar. Ademais de dicirme o agasallo dun amigo (e o amigo o do meu mozo, son Pepiño para Pedro ¬¬) enfadouse comigo e montou un escandalo na rua porque me amosou o novo coche da mai e eu chanteille un dedo na parte de atras e rín. Pero é que non deixei case pegada ningunha!
Pois si, a sua resposta foi que lle metese os dedos no cú á miña mai, que era unha imbecil (non me deixaba falar, só berraba "imbecil! imbecil") e bla bla bla. E pretende que eu lle pida perdon.
Ás veces non sei se son moza ou coidadora de garderia. E agora non sabe se vir cear connosco ou quedar de morros na casa.
E iso cando acabo de aturar comentarios tipo "Que guapa estas despues de varios vasos de sangria"
Escarallante, vamos. Pero é que non escarmento. Xa tiña que pensar as cousas cando dixo aquilo de "Teño ganas de que marches de viaxe para ver ós meus amigos" Acaso eu lle quito? Tanta carga e tanta molestia son?
Él tamen é ben sufrido, porque aturarme a min non é doado, pero penso que non son tan pesada como para ese tipo de comentarios.
En fin, esta noite xa se verá.