Hoxe dixeronme no traballo que non tiña que ir mañá porque me debian un dia de vacacions. Asi que rematei. Que peniña, despedinme de todos pero habia xente que non ven ata primeiros de Xaneiro que se portou moi ben comigo e non lles puiden da-las gracias. A ver se cando vaia polo finiquito estan por ali.

Por certo, son as dúas da mañá. Gustaríame ver a esas parvas dos anuncios de compresas e ós cabróns dos creativos. Que me veñan explicar que ten de bonito ser muller e non poder durmir da dor nen con pastillas. Isto é inhuman, de verdade. Creo que prefiro que me amputen unha man en vivo. Polo menos a dor sería xustificada!

Teño cousas que me fan rir, coma o novo friki da rede.