lunes, julio 18, 2005

Hoxe leo no Qué! unhas frases duns homes famosos. Non me van nada estas cousas, pero gustaronme un par delas.

"Llegar a la cumbre supuso dejar de sufrir pero, sobre todo, comenzar a soñar."
Esta é de Sebastián Álvaro, director de "Al filo de lo imposible"

"La vida es una fiesta y hay que vivirla. Hay que disfrutar del viaje porque nosotros llevamos el timón"
Gustavo Zerbino.

E lembro unha desas que aparecian nas nosas carpetas cando eramos pequenos.
Sorrí sempre ainda que o teu sorriso sexa triste, porque mais vale un sorriso triste que a tristura de non saber sorrir.

Supoño que é trapallada. Pero é certo. Sempre cun sorriso, sempre pensando que as nosas metas son o comezo dos nosos soños e que a vida está para vivila.