Son as tres menos cuarto da mañá.
Veño envolta nos aires do Liffey.
Espero mirar próximamente tódolos correos con calma e tódalas cousas, e pórme ó día.
Sobre a viaxe, tamen poñerei fotos. Só dicir que acabo de pasa-los mellores dias da miña vida.
Paseei xunto o Liffey á noite.
Cantei The Foggy Dew cun velliño.
Bebín Guinness ata morrer.
E fun feliz ata chorar.

Irlanda é todo o que esperaba e máis. O ceo está alí, se existe, cando eu morra quero que sexa igual.
Non hai palabras. Stendhal equivocouse de país. E eu tamén.