Cando remato de ler un manga boto de menos ós personaxes. É distinto que botar de menos ós dos libros, a familiaridade é diferente.
Onte rematei El juguete de los niños. Son 10 tomos. Cando comezo unha serie non miro o numero de tomos porque non podo evitar pensar en que van quedando menos.
E rematou ós 10 numeros, que raro. Nos primeiros numeros Miho Obana (a autora) dicia de facer medrar ós personaxes e quen sabe.
Ten un dos finais que mais me gustan en manga. Moi ben feito, ainda que curto.
Boto de menos a Sana Kurata :'(